মুখ্য পৃষ্ঠা
06/04/25
14:26
"অমানিশা"
কেতিয়াবা নিজানত ,
এটুপি মদিৰাৰে কলিজা খন
থেকেচি থেকেচি ধুই পেলাবৰ মন |
এন্ধাৰ কোঠাত এদাল মম জ্বলাই
শুকুৱাই থৈ দিম ওৰে ৰাতি |
ঝিলিৰ মাতত সাৰ পাই অনুভৱে
চেঁচা বতাহৰ কিৰিলিত ,
এন্ধাৰৰ মৌনতাত ধূপৰ দৰে জ্বলে সুখ |
অমানিশা ,
আৰু কিমন প্ৰহৰ গণিম জোনাকলৈ ?
জীৱন নাটঘৰত মই বৰ অকলশৰীয়া |
মোক এবাৰলৈ জীয়াব দিয়া পোহৰ
শইচৰ পথাৰত শব্দৰ বীজ সিঁচি ,
অজৰ অমৰ হৈ থাকিব মন এন্ধাৰৰ
বুৰঞ্জীত |
অমানিশা ,
আৰু কিমান ৰাতি উজাগৰে পাৰ কৰিম ?
জ্বলা মৰিশালীৰ চকিদাৰৰ দৰে
মই চাণ্ডাল হ'ব নোৱাৰো |
পখিলাৰ বোকোচাত বান্ধি এমুঠি ৰঙীন
সুখ ,
মেলি দিম দুহাত নীলিমাৰ বুকুত |
চকুলো চেলেকি চেলেকি মই সাৰে থাকিম
নিমখীয়া স্বাদত বিচাৰিম দুখৰ অৰ্থ ,
হাঁহি হাঁহি সাবতি লম সমাগত মৃত্যুক |
অমানিশা ,
মোক এবাৰলৈ জীয়াব দিয়া |
সেউজীয়া পি পি কণ্ঠত বান্ধি লম
জীৱনৰ গান ,
জীৱনৰ কবিতা |
© ৰাজু কলিতা
12/12/14
